Warszawa, dnia 13 września 2007 r.

  PREZES

 ZAKŁADU UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH

 991800-073-11/07

 

                         Pan
                   Tadeusz Chwiedź
                   Prezes Zarządu Głównego
                   Związku Sybiraków
                   ul. Mazowiecka 12, III p.
                   00-048 Warszawa

 

Szanowny Panie Prezesie,

W odpowiedzi na pismo Pana Prezesa z dnia 4 września 2007 r. uprzejmie przekazuję następujące wyjaśnienia.

Lekarze orzecznicy i komisje lekarskie Zakładu - niezależnie od tego, w której terenowej jednostce organizacyjnej Zakłady wydają orzeczenia - orzekają na podstawie tych samych, obowiązujących przepisów prawa.

W odniesieniu do osób, które ubiegają się o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z pobytem na przymusowych zesłaniach i deportacji w ZSRR oraz w innych miejscach odosobnienia - mają zastosowanie przepisy ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego.

W świetle art. 12 powołanej ustawy - za niezdolność do pracy pozostającą w związku z pobytem w miejscach, o których mowa w przepisach ustawy, uważa się niezdolność do pracy będącą następstwem zranień, kontuzji bądź innych obrażeń lub chorób z pobytem w miejscach. o których mowa powyżej, a także związek niezdolności do pracy z takim pobytem ustala lekarz orzecznik Zakładu na podstawie bezpośredniego badania osoby zainteresowanej oraz analizy posiadanej dokumentacji medycznej.

Treść wymienionego wyżej przepisu wskazuje, że nabycie prawa do renty przez osobę represjonowaną nie wynika z samego faktu podlegania represjom, ale wymaga wykazania, że stwierdzona niezdolność do pracy pozostaje w związku z pobytem w miejscach represjonowania i jest następstwem zranień, kontuzji bądź innych obrażeń lub chorób pozostających
w związku z takim pobytem.

Powyższe stanowisko prezentowane jest również w orzecznictwie Sądu Najwyższego (np. wyrok z dnia 8 lutego 2000 r. II UKN 382/99, z którego wynika, że wykazanie związku przyczynowego między niezdolnością do pracy a pobytem w miejscach, o których mowa w powołanej ustawie wymaga udowodnienia doznania obrażeń lub chorób odniesionych w związku z tym pobytem, które spowodowały niezdolność do pracy).

Dokonując oceny niezdolności do pracy i jej związku z określonymi okolicznościami uwzględnia się charakter i przebieg wszystkich procesów chorobowych oraz ich wpływ na stan czynnościowy organizmu, biorąc pod uwagę stopień zaawansowania schorzeń, rodzaj prowadzonego leczenia i jego skuteczność oraz wiek badanego.

Od orzeczenia lekarza orzecznika przysługuje osobie zainteresowanej prawo wniesienia sprzeciwu do komisji lekarskiej, a od decyzji w sprawie uprawnień do świadczenia, wydanej przez Zakład na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej - prawo wniesienia odwołania do właściwego sądu.

Prowadzona jest również kontrola prawidłowości i jednolitości stosowania zasad orzecznictwa o niezdolności do pracy przez lekarzy orzeczników i komisje lekarskie Zakładu - w ramach nadzoru nad wykonywaniem orzecznictwa o niezdolności do pracy. Na wniosek osoby
zainteresowanej każda sprawa może zostać skierowana do rozpatrzenia w wyżej wymienionym trybie. Jeżeli w wyniku tej kontroli zostanie stwierdzony brak zgodności orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej z zasadami orzecznictwa o niezdolności do pracy - sprawa może zostać przekazana do rozpatrzenia przez komisję lekarską Zakładu.

Zapewniam Pana Prezesa, iż każdy wniosek o przyznanie renty inwalidy wojennego rozpatrywany jest indywidualnie. Orzeczenia wydawane są na podstawie analizy dokumentacji dołączonej do wniosku o wydanie orzeczenia oraz po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby, w stosunku do której ma być ono wydane. W trybie indywidualnym rozpatrywane są także odwołania od wydanych w tych sprawach decyzji o ustaleniu uprawnień do świadczeń.

Odnosząc się z należytym szacunkiem do ogromu przeżyć Sybiraków, pragnę zaznaczyć, że obowiązujące przepisy nie pozwalają na przyznanie prawa do świadczeń wszystkim osobom, które przebywały na deportacji, a obecnie są niezdolne do pracy.

Przekazując powyższe jednocześnie wyjaśniam, że zgodnie z art. 107 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w wyniku badania lekarskiego, przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu, ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, braku tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.

Ponadto uprzejmie informuję, że do Zakładu wielokrotnie kierowane były wystąpienia Oddziału Związku Sybiraków w Zielonej Górze dotyczące orzekania dla potrzeb ustalania uprawnień do świadczeń z tytułu niezdolności do pracy w stosunku do osób Represjonowanych. W związku z tymi wystąpieniami Zakład udzielał szczegółowych wyjaśnień dotyczących podstaw prawnych i zasad orzekania o niezdolności do pracy w powyższym zakresie.

Z poważaniem

z up. Prezesa Zakładu
Członek Zarządu
Tomasz BUJAK