W końcu 1988 roku zaczęły do Poznania docierać z Warszawy wiadomości o reaktywowaniu Związku Sybiraków. Teodozja Berowa, która otrzymała od Aliny Hutorowicz nieco szczegółów o sposobie tworzenia Związku, w porozumieniu z Wacławą Prusakową i Joanną Sienkiewiczową opracowały i opublikowały w miejscowej prasie informacje o spotkaniu osób deportowanych w latach czterdziestych do ZSRR. Spotkanie odbyło się w Klubie Osiedlowym „Trojka" 24 marca 1989 roku.
Pierwsze spotkanie zainteresowanych sprawą utworzenia Związku było niezwykłe i wzruszające. Zebrani odnajdywali tu współuczestników zesłania, których nie widzieli ponad czterdzieści lat. Kilkakrotnie trzeba było zmieniać salę na coraz większą, a w końcu duża aula Klubu z trudem pomieściła ponad trzysta osób przybyłych na zebranie.
Prowadząca spotkanie Teodozja Berowa poinformowała zebranych o celach i zadaniach Związku, obowiązującym statucie i dokumentach niezbędnych do uzyskania członkostwa. Mimo żywiołowego charakteru spotkania, zdołano wyłonić grupę założycielską, w skład której weszli: Józef Bancewicz, Teodozja Berowa, Kazimierz Dorczyk, Mieczysław Gaweł, Ewa Najwer, Wacława Prusak, Eugeniusz Rymaszewski, Joanna Sienkiewicz, Jerzy Sosnowski, Włodzimierz Wołoszyn i Jerzy Ziółkowski.
Wybrany zespół został zobowiązany do utworzenia w Poznaniu Oddziału Związku Sybiraków, opracowania podstawowych materiałów informacyjnych, nawiązania kontaktu z Zarządem Głównym i zorganizowania pierwszego walnego zgromadzenia sybiraków w Poznaniu. W pierwszym kwartale 1989 roku gromadzono dokumenty osób deklarujących chęć wstąpienia do Związku i zgodnie z obowiązującym wówczas trybem skompletowane dokumenty dostarczano do Warszawy, skąd odbierano legitymacje członkowskie.
I Walne Zgromadzenie odbyło się 31 marca 1989 roku. Zarząd Główny reprezentował Antoni Komorowski. W czasie zebrania przeprowadzono wybory do Zarządu Oddziału. Na prezesa zarządu została wybrana Teodozja Berowa. Wybrano również komisję rewizyjną.
31 sierpnia 1989 roku ksiądz arcybiskup Jerzy Stroba przyjął delegację Zarządu Oddziału i na prośbę Sybiraków powierzył księdzu Włodzimierzowi Koperskiemu funkcje kapelana. Pierwsze spotkanie z kapelanem odbyło się 17 października.
6 listopada 1989 roku na posiedzeniu zarząd powołano komisje robocze Oddziału - historyczno dokumentacyjną, opieki społecznej i spraw socjalno bytowych, kół terenowych, kombatanctwa, spraw odszkodowawczych, inwalidztwa, rent i emerytur, porad prawnych, weryfikacyjną i radę programową.
W okresie pierwszej kadencji liczba członków wynosiła 417 osób, funkcjonowało 9 kół terenowych.
Pierwsza siedziba Zarządu Oddziału mieściła się w Osiedlowym Domu Kultury „Trojka", korzystano również z pomieszczeń udostępnionych przez oo. jezuitów przy ul. Szewskiej.
II Walne Zgromadzenie Delegatów Oddziału odbyło się 12 lutego 1992 roku. Na prezesa zarząd Oddziału został wybrany Józef Bancewicz, który funkcję pełni do dzisiaj. Wybrano komisję rewizyjną sąd koleżeński.
Zarząd Oddziału kilkakrotnie podejmował prób wydawania cyklicznego biuletynu. W Kole Poznań Grunwald wydano trzy numery biuletynu. Kilkoro członków Związku opublikowało wspomnienia i tomiki poezji.
26 lipca 1996 roku w czasie uroczystej mszy św księżom parafii kościoła pod wezwaniem Św. Anny ofiarowano ornat ze znakiem Związku Sybiraków, a w lutym 1997 roku przekazano obraz z wizerunkiem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Dary został ufundowane przez społeczność sybiracką Oddziału Poznańskiego. Oddział ma sztandar organizacyjny, który uczestniczy we wszystkich ważniejszych uroczystościach jakie odbywają się w mieście.
17 września 1999 roku odbyło się poświęcenie pomnika Ofiar Katynia i Sybiru. Pomnik jest wspólnym dziełem Oddziału Związku i Stowarzyszenia Katyń W uroczystości uczestniczyły delegacje Oddziałów całego kraju.
 

Skocz do góry